Kratko sjećanje na velikog umjetnika i čovjeka Pietrantonia Arminia

Putevi su im se prije dvadeset godina ukrstili u Bisači, u Italiji, postali su dobri prijatelji. Nakon tatine smrti (u 46. godini života) Pietro je organizovao njihovu zajedničku izložbu slika i skulptura u Avelinu.

Saznala sam da je Pietro bolestan , pokušala je s njim da stupi u kontakt tatina prijateljica Jelica. Pietro tad nije mogao da govori niti da se kreće, a kad mu je Jelica pomenula tatu pokrenuo se kao da želi nešto da joj kaže.

Noć nakon tatinog rođendana (11.12.2015.) dvadeset godina kasnije napustio je ovaj svijet i Pietro u 64. godini života. Sahranjen je u Bisači metar, dva od Mustafe.

E' morto Pietrantonio Arminio. «Ciao maestro, ciao fratello»

PER PIETRANTONIO

Eravamo i ragazzi del prodigio
ma di prodigioso c'eri solo tu.
Io per vivere ho bisogno
del panico,
a te bastava piegare un ferro.
Chi è nel miracolo non se ne accorge.
Ora non posso più dirtelo,
ora che tu mi porti nelle vene
una voglia fortissima di bene.

Bisaccia, 11-12-2015

                                       Franco Arminio